Ο θρίαμβος της κανονικότητας

Παρακολουθώντας τα παιχνίδια στις δυο πρόσφατες αγωνιστικές της Σούπερ Λιγκ ένα έχω να πω. Ο Άρης εγκλιμάτισε κατά του ίδιου του εαυτού έχοντας χάσει στο γήπεδό του από την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό όσο και αν έχει βελτιώσει την εικόνα του ένας κανονικός προπονητής όπως ο Μπόλονι.

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Θα μπορούσε σήμερα να έχει αποκτήσει ένα ξεκάθαρο προβάδισμα για τη 2η θέση, ένα μαξιλαράκι ασφαλείας. Και σήμερα που μιλάμε και βάσει εικόνας έχει πολλές πιθανότητες να τερματίσει εκεί στο φινάλε της κανονικής περιόδου απλά αν δεν είχε υποστεί αυτές τις δυο κολλητές ήττες από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό στο… σπίτι του θα είχε κάνει πιο εύκολη τη ζωή του.

Οι τρεις νίκες που έκανε με Αστέρα για το κύπελλο και Απόλλωνα, ΑΕΛ για το πρωτάθλημα απορρόφησαν γρήγορα τους όποιους κραδασμούς προέκυψαν από τις ήττες και τον επανάφεραν εκεί που δικαιωματικά πρέπει να είναι σύμφωνα με την συνολική του εικόνα.

Γιατί ο Άρης είναι μια κανονική ομάδα, με κανονικό προπονητή, τεχνικό τιμ που δουλεύει ρολόι με την πρόσφατη προσθήκη και του Πασχάλη Μελισσά στην ανάλυση των αντιπάλων, καλούς ποδοσφαιριστές που έχουν δημιουργήσει ένα όμορφο… παρεάκι στα αποδυτήρια και φυσικά έναν ιδιοκτήτη που δεν σταματά να προσπαθεί να την ενισχύσει με ακόμη περισσότερους ποιοτικούς ποδοσφαιριστές (βλέπε Μήτρογλου) αναβαθμίζοντας κάθε φορά το επίπεδό της.

Κόντρα στην ΑΕΛ την περασμένη Τρίτη ολοκληρώθηκε ένας εξοντωτικός αγωνιστικός Γολγοθάς οκτώ αγώνων ανά τρεις μέρες, που δοκίμασαν τα όρια και τις αντοχές της ομάδας, πολλές φορές με αντίπαλο και τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες όπως συνέβη στο βάλτο των Ιωαννίνων και της Λαμίας.

Ο Άρης ανταπεξήλθε γιατί έχει το υπόβαθρο να το κάνει. Οι μέσοι του… καταπίνουν αχόρταγα τα χιλιόμετρα και κάνουν επιθετική άμυνα, αλλά και οι… μπροστινοί όπως ο Μπερτόγλιο, ο Μαντσίνι, ο Ματέο, ο Μάνος δεν υπολείπονται σε τρεξίματα και προσφέρουν την απαραίτητη κάλυψη σε μέσους και πλάγιους μπακ.

Είναι ενδεικτικό ότι άπαξ και ο Άρης προηγηθεί στο σκορ, δύσκολα θα χάσει. Προχθές ήταν το 11ο φετινό παιχνίδι που συνέβη αυτό και κάτι λέει. Βοηθάει το γεγονός ότι σε αντίθεση με πέρσι υπάρχει και το απαραίτητο βάθος στον πάγκο που επιτρέπει στον Έλληνα τεχνικό να προβαίνει, όποτε το κρίνει ο ίδιος- σε ελεγχόμενο ροτέισον.

Τα δυο ματς που ακολουθούν με τον Αστέρα για πρωτάθλημα και κύπελλο είναι τεστ φιλοδοξίας για τον Άρη. Εφόσον περάσει το Σάββατο από την Τρίπολη εδραιώνει την πεποίθηση ότι φέτος θα το παλέψει μέχρι τέλους για να μείνει κοντά στον Ολυμπιακό. Το ματς κυπέλλου είναι λιγάκι διαφορετικό γιατί η ομάδα του Μάντζιου έχει και το ισχυρό προβάδισμα του 2-0 από το πρώτο παιχνίδι.

Αυτά τα δυο παιχνίδια αποκτούν διαφορετικό ενδιαφέρον και για έναν ακόμη λόγο. Θα είναι τα πρώτα στα οποία θα δούμε να παίρνει τα παρθενικά του λεπτά συμμετοχής ο Μήτρογλου με την ελπίδα σύντομα να γίνει ο γνωστός Μητρογκόλ…

ΥΓ. Στο Περιστέρι η ιδία φάση σε χέρι του Ρόουζ δόθηκε φυσικά πέναλτι! Χθες φάση καρμπόν στο Βόλο, πνίγηκε στον κόλπο της Μαγνησίας υπέρ φυσικά του Παναθηναϊκού. Να τα λέμε κι αυτά…

ΥΓ2. Στο Άρης -Ολυμπιακός ξεσηκώθηκε το σύμπαν επειδή ο Άρης τέλειωσε το ματς με μηδέν κίτρινες. Χθες αν δεν κάνω λάθος η στατιστική στο ντέρμπι του Καραϊσκάκη έδειξε μηδέν κίτρινες του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι που θεωρητικά έπαιζε το τελευταίο του χαρτί για να μειώσει την απόσταση. Αλλά ναι ξέχασα το ματς χθες δεν ήταν φιλικό…